Antarktika’nın Erime Süreci Nasıl İnceleniyor?

Son araştırmalar, Antarktika’nın buz-okyanus sınır tabakası hakkında yeni bulgular sunuyor ve buz tabakasının deniz seviyesine etkisini araştırıyor.

Antarktika’nın buz tabakası, 2 kilometre kalınlığa ve Avustralya’nın iki katı büyüklüğünde bir alana sahip. Bu devasa buz kütlesi, deniz seviyesini 58 metre yükseltebilir.

Ancak, buz tabakasının deniz seviyesine etkisi belirsiz; 2100 yılına kadar deniz seviyesinde 44 cm’lik bir yükselişten 22 cm’lik bir düşüşe kadar çeşitli projeksiyonlar bulunuyor.

Güney Okyanusu’na akan buzullar, devasa buz raflarının oluşmasına neden oluyor. Bu buz rafları, okyanus suyunun alttan eritme süreci olan temel erimeyle inceliyor ve geri çekiliyor.

Bu erime, sadece buz tabakasını etkilemekle kalmıyor, aynı zamanda dünya genelinde su dolaşımını sağlayan derin akıntıları da yavaşlatıyor.

Buz raflarının erimesi, okyanus akıntıları, sıcaklık, tuz oranı ve buzun şekli gibi çeşitli faktörlere bağlı. Kontrolü oldukça mikro ölçekli faktörlere dayanıyor.

Bu sınır tabakası, buz rafının altında milimetre ölçeğinde bir katman oluşturuyor ve bu nedenle zor ölçülebilir. Ancak, gelişen bilgisayar simülasyonları süreçleri daha iyi anlamamıza yardımcı oluyor.

Otonom denizaltı robotları ve sondalar, buz raflarının altında benzersiz veriler sunuyor. Bu robotlar, erimenin farklı bölgelerde nasıl gerçekleştiğini açığa çıkarıyor.

Örneğin, Batı Antarktika’daki Dotson Buz Rafı’nın doğusunda sıcak ve sakin sularda teraslar oluşurken, batı bölgesinde soğuk ve hızlı akıntılara bağlı midye şeklinde oyuklar keşfedildi.

Araştırmacılar, erimenin okyanus sıcaklığına olduğu kadar buz eğimine ve akıntı hızına da bağlı olduğunu belirtiyor.

Dik eğimli buz yüzeyleri, erimenin hızını artırarak kendi kendini şekillendirme davranışını gösteriyor, bu da çöl kumullarının hareketine benzer.